4 januari 2013

Aanbevelingen bij benadering

Het is typisch voor de socioculturele sector dat we niet te autoritair willen overkomen. We geven geen richtlijnen maar aanbevelingen, en tips-and-tricks. Bovendien zijn we zelfs daarin om het voorzichtigst: lessuggesties en methodieken staan vol 'kunnen' en 'eventueel'. "Je kunt misschien dit eens proberen. Of waarom niet eens dat?"

Al die voorzichtigheid komt nog op een andere manier tot uiting. Jeugdwerkorganisaties maken nergens meer werk van: ze werken errond. Aandacht besteden aan, een onderwerp bespreken, ergens voor zorgen? Allemaal 'werken rond'. Informatie aanbieden, vorming geven of vergaderen: allemaal rond allerlei onderwerpen. En we doen dat niet voor kinderen en jongeren, maar naar hen toe. Blijkbaar willen we niet te dicht in de buurt komen. Participatie, diversiteit, toegankelijkheid: we werken errond, en duwen het dan vanop een afstandje naar onze doelgroep toe. We communiceren zelfs naar hen, in plaats van hen gewoon iets te laten weten. Komt de boodschap over? Boeken we resultaat? Geen idee, want we stellen wel doelstellingen op maar we controleren niet of ze bereikt zijn.
Het lijkt wat op 'ik had zoiets van ...'. Dat kom ik gelukkig nooit tegen in geschreven teksten, maar als ik iemand het hoor zeggen, krullen mijn tenen spontaan op. Ik dacht iets of ik vond iets. Blijkbaar hebben mensen geen mening meer, ze 'hebben zoiets van ...'. Als we maar niet te zelfbewust overkomen, zeker?

Nu, deze tekst is in hetzelfde bedje ziek, hoor. Is 'informatie rond' fout? De Taalunie zegt van niet, maar het voorzetsel 'over' is veel gewoner. 'Naar ... toe' zit in hetzelfde schuitje: het 'is niet voor iedereen aanvaardbaar', je kunt dus beter 'voor' of 'in' gebruiken. Je kunt, dus. Eventueel. Ik raad het alleszins aan - alleen al omdat je er wat variatie mee in je teksten stopt. En doe je dat niet, dan pas ik het zelf wel aan. ;)